โรคจากการนอนกรน ปล่อยทิ้งไว้ อันตรายถึงชีวิต

โรคที่เกิดจากการนอนกรนและภาวะหยุดหายใจขณะหลับไม่ได้จำกัดอยู่เฉพาะที่อาการหยุดหายใจ แต่ยังมีผลกระทบต่อสุขภาพร่างกายได้หลายประการ ได้แก่ โรคความดันโลหิตสูง ภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันจากขาดเลือด ภาวะหัวใจเต้นผิดจังหวะ โรคของหลอดเลือดสมอง และอาจทำให้ระดับฮอร์โมนเพศชายลดลงซึ่งส่งผลต่อเสื่อมสมรรถภาพทางเพศได้เช่นกัน

อาการนอนกรนมีผลกระทบที่สำคัญต่อคุณและผู้รอบข้างในหลายด้าน เช่น เสียงกรนที่ดังมากอาจทำให้รบกวนผู้อื่นและมีความไม่สะดวกในการนอน การกรนที่สลับกับการหยุดหายใจเป็นช่วง ๆ อาจทำให้คุณไม่รู้ขณะเกิดการหยุดหายใจ และเป็นสาเหตุให้คุณไม่ได้รับคุณภาพการนอนที่ดี การนอนกรนแบบนี้อาจมีผลอันตรายต่อสุขภาพในด้านหลาย ๆ ด้าน อาทิ

• การง่วงนอนตอนกลางวัน
• การพักผ่อนที่ไม่เพียงพอ
• มีอาการเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียในช่วงเวลากลางวัน
• การหยุดหายใจ หายใจเฮือก และกลั้นหายใจขณะหลับ
• การนอนกรนเสียงดังที่สร้างความรบกวนในการนอน
• ปวดหัวตอนตื่นนอน
• การตอบสนองช้ากว่าปกติ

หากคุณพบว่าคุณมีอาการดังกล่าว ควรพบแพทย์เพื่อรับการตรวจและประเมินเพื่อหาสาเหตุและรับการรักษาที่เหมาะสม เพราะหากปล่อยทิ้งโดยไม่ได้รับการรักษา อาจเกิดผลกระทบต่อการดำรงชีวิตประจำวันได้อย่างเช่น ปัสสาวะกลางคืนบ่อยครั้ง รู้สึกไม่สดชื่นในตอนเช้า และเริ่มมีอาการอื่น ๆ เช่น วิงเวียน ปวดศีรษะ และง่วงมากผิดปกติในช่วงเวลากลางวัน ดังนั้นควรปรึกษาแพทย์เพื่อรับการตรวจและการรักษาที่เหมาะสมต่อไป

สำหรับผู้ที่มีความเสี่ยงในการนอนกรนหรือเป็นภาวะหยุดหายใจขณะหลับ (sleep apnea) พบว่าสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเพศและทุกช่วงวัย แต่มีแนวโน้มที่จะพบมากในเพศชาย และคนที่มีอายุ 30 ปีขึ้นไป ความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้นตามอายุ นอกจากนี้ยังพบว่าร้อยละ 60 ของผู้ที่มีน้ำหนักตัวมาก (โรคอ้วน) มีโอกาสเสี่ยงเป็นภาวะหยุดหายใจขณะหลับมากกว่าคนที่มีน้ำหนักปกติ ผู้ที่มีภาวะโรคอ้วนอาจประสบกับการหยุดหายใจระหว่างการนอนมากถึง 15 ครั้งใน 1 ชั่วโมง นอกจากผู้ที่มีภาวะเสี่ยงสูงดังที่กล่าวมา ภาวะหยุดหายใจขณะหลับยังพบได้ในผู้ที่มีปัญหาสุขภาพดังนี้

• ผู้ที่มีความผิดปกติทางสรีรวิทยา เช่น ช่องจมูกตีบตัน การอุดกั้นของโพรงจมูก ต่อมทอนซิลโตขาดหาย สันจมูกเบี้ยว คด คอหนา รูปคางผิดปกติ และลิ้นโตกว่าปกติ ที่สามารถทำให้เกิดการหยุดหายใจขณะหลับ
• ผู้ที่เป็นภูมิแพ้ มีปัญหาคัดจมูก หายใจไม่สะดวก ซึ่งคนกลุ่มนี้มักมีแรงต้านในโพรงจมูกสูงกว่าคนทั่วไป ทำให้ขณะหลับจะมีอาการแน่นหน้าอก และหายใจติดขัด
• ผู้ที่มีโรคเบาหวาน โรคหัวใจ หรือโรคต่อมไทรอยด์ทำงานน้อย
• ผู้ที่มีความเครียดหรือความวิตกกังวล และรู้สึกเหนื่อยล้ามาก
• ผู้หญิงในวัยหมดประจำเดือน
• ผู้ที่รับประทานยากลุ่มที่ทำให้เกิดอาการง่วง เช่น ยาคลายเครียด ยานอนหลับ
• ผู้ที่ดื่มแอลกอฮอล์เป็นประจำ หรือสูบบุหรี่ เนื่องจากพฤติกรรมดังกล่าวสามารถทำให้กล้ามเนื้อช่องคอหย่อนตัวลงจนเกิดภาวะหยุดหายใจขณะหลับจากการอุดกั้น
• ผู้ที่มีพฤติกรรมนอนหงายเป็นประจำ ซึ่งท่านอนหงายเป็นท่าที่ทำให้ทางเดินหายใจถูกปิดกั้นบางส่วนหรือทั้งหมด
• คนที่มีน้ำหนักเกิน ที่พบว่าทางเดินหายใจบนหน้ากว่าคนที่มีน้ำหนักปกติ